Filmin ilk sahnesinden son 20 dakikasına kadar gözümü kırpmadan izledim.Müthiş bir hikâye.Zekice bir örgüye sahip.Hikâyeden daha da etkileyicisi görüntüler.O görüntüler,mekanlar tamamen olduğu gibi çekilmiş yani ;gerçek! Ve seyirciyi içine çekiyor.Her kare "Hadi canım, yok artık!" dedirtiyor. Küçücük çocukların onca kötülük içinde nasıl varlık sürdürdüğüne, hayatta kalabildiklerine şaşırıp şaşırıp, duruyor, insan.Hele de o yarışma.Soruların (hele hele de varoşlarda yetişmiş bir gencin cevapları gözü kapalı) bilinmesi karşısında nutkum tutuldu.Ancak dediğim gibi son 20 dakikaya kadar.Sonu klasik Bollywood tarzında Mutlu, masalsı sonlardan hoşlananların seveceği bir tarz.Şimdiden iyi seyirler dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder